Cephelerin Tanımı ve Oluşumu

 Cephelerin Tanımı ve Oluşumu

         Farklı özelliklerdeki (sıcaklık, nem, yoğunluk vb.) hava kütlelerini birbirinden ayıran geçiş bölgelerine Cephe veya Cephesel Yüzey denir. Diğer bir deyişle karakterleri farklı olan iki hava kütlesi arasındaki sınır Cephe olarak adlandırılmaktadır. Atmosferin fiziksel özelliklerinin çok hızlı değiştiği cepheler, iklim ve hava olaylarının oluşumunda büyük önem taşımaktadır. Hava haritalarında cepheler bir çizgi şeklinde renklerle gösterilir (Örneğin, soğuk cephe hareket yönüne bakan mavi çizgi ve üçgenlerle, sıcak cephe hareket yönüne bakan kırmızı çizgi ve yarım dairelerle, oklüzyon cephe pembe renkli çizgi üçgen ve yarım dairelerle gösterilir). Farklı renklerdeki bu çizgiler, cephelerin yer ile kesiştiği alanları belirtmektedir. Cephe sistemleri, fırtına ve aşırı yağışın nedeni oldukları için meteorolojik tahminlerde en önemli yeri tutarlar. Uydu fotoğraflarında yı andıran karakteristik şekli bulutlarda çok net gözükür.

Cepheler harita üzerinde bir çizgi şeklinde gösterilmesine karşın gerçekte üç boyutlu olup yatay ve düşey doğrultuda uzanırlar. Cephelerin genişliği 10 ila 100 km arasında değişmektedir.

Birbirine göre soğuk ve sıcak hava kütleleri karşılaştığı zaman daha sıcak olan hava kütlesi soğuk hava kütlesi üzerinde yükselir. Yükselen hava kütlesi, üzerindeki basınç azaldığı için genişler ve yükseldiği için soğur. Bu genleşme ve soğuma sırasında da stabilite azalır. Dolayısıyla bir süre sonra konveksiyon başlar, bulutlar yağmura neden olacak kalınlıklara kadar gelişebilir. Cephenin oluştuğu sınır bölgede havanın yükselmesi nedeniyle basınç düşer. Basınç düşünce hava kütlesi alçak basınç merkezine doğru akmaya çalışır, ancak coriolis kuvveti sonucu rüzgardan bahsederken alçak basınç merkezi çevresindeki saat yönünün aksine olan dönüş başlar. Bunun sonucunda alçak basınç merkezinin (antisiklon) bir tarafında (kuzey yarımkürede batı tarafında) soğuk hava kütlesi sıcak hava kütlesinin altına girer. Merkezin diğer tarafında (kuzey yarımkürede doğu tarafında) da sıcak hava kütlesi soğuk hava kütlesinin üstüne tırmanır. Kutuplardan ani kopmalarla gelen soğuk hava kütlesi ile aynı yönde olduğu için soğuk cephenin ilerleme hızı sıcak cepheden yüksektir. Orta enlemlerdeki cepheler, kutuplardan gelen soğuk hava kökenli oldukları için polar (kutupsal) cephe olarak adlandırılmaktadır.

Çok farklı özellikleri olan soğuk ve sıcak hava kütleleri, karşılaştıkları zaman birbirleri ile karışmazlar. İki yarımkürede de “kutupsal cepheler” yumuşamış tropikal ve kutupsal hava kütleleri arasında bir sınır teşkil eder. Bu cepheler, belirsiz ve düzensiz hava durumu olan bölgelerdir.

Kutupsal cephelerde, ekvatora doğru hareket etmek isteyen kutupsal hava kütleleri ile kutuplara doğru hareket etmek isteyen tropikal hava kütleleri arasındaki mücadele sonucu depresyonlar (hava çöküntüleri) meydana gelir. Bu depresyonlar, fırtınalı ve yağmurlu havaya neden olurlar.

cephe-olusumu-2

 

Cepheler boyunca atmosferik parametrelerde özellikle sıcaklık, nem, yoğunluk ve potansiyel sıcaklıklarda büyük gradient (eğim) farklılıkları ortaya çıkmaktadır. Bu farklıklılara göre belirli koşullar altında yeni bir cephe oluşumu Frontojenez (Frontogenesis), cephelerin özelliklerini kaybederek ortadan kalkmaları Frontoliz (Frontolysis) olarak adlandırılır.

Cephelerin oluşumunda en önemli koşul, birbirine yaklaşacak biçimde hareket eden hava kütleleri arasında sıcaklık ve yoğunluk farkının bulunmasıdır. Bu durumu atmosferdeki başlıca hava hareketleri tiplerinde görmek mümkündür.

cephe-nedir

 

a) geçiş                  b) siklonik dönüş             c) antisiklonik dönüş                 d) konverjans (çevreden merkeze hava hareketi)

e) diverjans (merkezden çevreye hava hareketi)            f) deformasyon alanı

f’de görüldüğü gibi hava kütlelerinin bir hat boyunca yaklaştığı iki yüksek ve iki alçak basınç merkezleri arasında kalan alanlar cephe oluşumu için en uygun alanlardır. Bu alanlara Deformasyon Alanları denir. Sinoptik yer haritalarında, deformasyon alanlarında sıcaklık farkını gösteren izoterm çizgileri birbirine çok yaklaşmaktadır. Bu nedenle cepheler, izotermlerin en sık olduğu yerlerde ortaya çıkmaktadır.

Cephe oluşumu için her zaman uygun bir deformasyon alanının bulunması zorunluluğu yoktur. Zaman zaman izotermleri birbirine yaklaştıran ve izotermlerin uzadığı doğrultuya dik ya da dike yakın bir açı ile esen rüzgarların bulunduğu alanlarda da cepheler meydana gelebilmektedir.

Orta enlemlerde meydana gelen bir alçak basınç depresyonu ve buna bağlı olarak ortaya çıkan cephe sistemlerinin oluşum aşamaları gösterilmiştir.

cephe-sistemlerinin-olusum-asamalari

 

Başlangıçta yatay olarak soğuk ve sıcak iki farklı hava kütlesi, soğuk hava kütlesi kuzeyde ve sıcak hava kütlesi güneyde bulunsun . Kuzeydeki hava kütlesi güneye doğru, güneydeki hava kütlesi de kuzeye doğru hareket etme eğiliminde olacaktır. Bu iki hava kütlesi arasında zıt yönlerde ve farklı şiddetteki hava hareketi distürbansa neden olacak ve kuzeydeki soğuk hava kütlesinin güneye, güneydeki sıcak hava kütlesinin kuzeye doğru hareketi başlayacaktır . Dinamik ve termodinamik kuvvetlerin etkisiyle sistem gelişmeye ve derinleşmeye devam ederek siklonik dönüş ve dolayısıyla buna bağlı cephe sistemleri belirginleşecektir. Zamanla sistem daha da olgunlaşacak ve oklüzyon tipi cephe oluşacaktır. Daha sonra sistemin enerjisini kaybetmesi sonucu cephe ortadan kalkacaktır.

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir